Het jaarlijkse weekend van OMC de Kempen voerde ons deze keer naar de Ardennen, onder de rook van St.Vith. Ondanks het mindere onderkomen kunnen we terugkijken op een gezellig weekend; er werd vooral gereden op bijzonder lokale wegen.
Theo voerde ons door de Ardennen over de kleinst mogelijke wegen. Zelfs zo smal dat je er nog geen paard en wagen doorheen zou sturen.
Is de reis vlekkeloos verlopen, nou nee.
Hebben we plezier gehad, ja.
We zijn de rit gestart bij La Gare te Reusel. Bij de sluis in Weert nam Theo de rit over. Zijn navigatie had echter kuren (dít bleek achteraf te liggen aan een gemist punt in de route), ik heb daarom de rit naar de molen bij Beek voor gereden. De navigatie van Theo werkte na vertrek bij de molen weer naar behoren en hij loodste ons door de kleine binnenwegen naar Deidenberg.
Dit gedeelte van de reis verliep niet vlekkeloos omdat de Harley van Fons er de brui aan gaf; accu leeg door een nietwerkende dynamo. De rest van de middag stond die op de aanhanger (met wat kunst en vliegwerk vastgesjord). Laat in de middag zijn we gearriveerd in ons onderkomen. Na het eten iedereen naar buiten om onderuit gezakt te genieten van een glaasje.
Maar het was nogal fris, veroorzaakt door een windje. De ochtend erop hoorde ik dat de voorraad Jagermeister was leeggedronken; zelfs de leiding was leeggezogen.
De zaterdag was gereserveerd voor een rit naar Vianden. Na een oplaadpoging bij de Harley van Fons was hij toch genoodzaakt de fiets op de aanhanger te zetten. Overigens waren er meer motoren met elektrische problemen(accu), die wonderbaarlijk vanzelf opgelost waren voordat de oorzaak kon worden vastgesteld.
De binnenwegen waren niet overal even goed berijdbaar, zeker niet het deel van enkele kilometers vol met kuilen en een lappendeken van plakken teer. De route daarentegen was indrukwekkend mooi.
Zondags is Cor Hoeks nog op dít stuk omgevallen met de motor, echter zonder persoonlijke schade.
Huiswaarts op zondag hebben we bij de sluis in Weert afscheid genomen van Theo en Marja, beiden uitvoerig bedankt voor het verzorgde weekend en de mooie rit door de Ardennen.
Bertje deed onderweg nog goed van zich horen. De laatste kilometers voor Weert was het net alsof in de stoet een klapperpistool meereed. Door een slecht afgestelde ontsteking bleef een cilinder alsmaar klappen in de uitlaat. In Weert hebben we de tijd genomen de ontsteking wat bij te stellen zo goed en zo kwaad als mogelijk, zodat hij “gewoon” naar huis kon rijden.
Ja Bert, het uitwisselen van contactpuntjes moet je voortaan toch echt zelf doen.
Al bij al een geslaagd, enigszins fris weekend.
Leo